Padaczka u psa

Padaczka u psa to nie wyrok. Codziennie w gabinetach weterynaryjnych diagnozuje się tę chorobę u czworonogów. Współczesna medycyna daje wiele możliwości, aby poprawić standard życia u zwierząt cierpiących na padaczkę.

Najczęstsze przyczyny padaczki u psów

Padaczka to inaczej epilepsja. Każdy człowiek mniej więcej wie, jak wygląda atak padaczki. Nie każdy jednak widział taki atak na własne oczy. Nic dziwnego, że właściciel czuje się mocno zaniepokojony, kiedy u psa padaczka objawia się po raz pierwszy. Warto dowiedzieć się więcej na temat tej choroby, aby uspokoić się i z nadzieją patrzeć w przyszłość. Padaczka w zdecydowanej większości przypadków nie jest chorobą śmiertelną ani chorobą, która znacznie pogarsza komfort życia człowieka lub psa. Odpowiednia wiedza może naprawdę pomóc. Jeśli chodzi o przyczyny padaczki, można wyróżnić padaczkę pierwotną oraz wtórną. Pierwsza z nich to inaczej padaczka idiopatyczna, co oznacza, że nie można wyróżnić przyczyn tej choroby. Współczesna medycyna zna inne choroby, które określa się mianem idiopatycznych. Mowa tutaj na przykład o niepłodności. Jeżeli żadne badania lekarskie nie mogą ustalić jednoznacznej przyczyny niepłodności, a para pomimo regularnego współżycia nie może począć dziecka, mówi się właśnie o niepłodności idiopatycznej. To dość frustrujące. W tej sytuacji przyczyn padaczki nie da się ustalić ani naukowo opisać, winne są po prostu geny, padaczka z pewnością jest dziedziczna i uwarunkowana genetycznie. Niektóre rasy psów są szczególnie narażone na ataki padaczki. Wśród tych ras wymienia się na przykład:

• owczarki belgijskie,
• border collie,
• beagle,
• berneńskie psy pasterskie.

Tak naprawdę pierwszy atak padaczki zawsze może wystąpić u psa, niezależnie od rasy i właściciel nie może nic na to poradzić. W całej społeczności psów przynajmniej 5% z nich dozna w swoim życiu chociaż jednego ataku epilepsji. Drugi typ epilepsji to epilepsja wtórna. Inaczej niż w przypadku padaczki pierwotnej, tutaj medycyna pozwala na ustalenie przyczyny choroby. Źródeł choroby należy szukać w uszkodzeniu mózgu, a samo uszkodzenie może powstać na skutek przyczyn zewnętrznych albo chorobowych.

Jeśli chodzi o przyczyny zewnętrzne, najczęściej mówi się o urazie. Chodzi na przykład o upadek z wysokości, uderzenie jakimś przedmiotem w głowę, wypadek samochodowy. Padaczkę wtórną mogą wywołać także różne choroby metaboliczne nerek bądź wątroby. Weterynarze potwierdzają, że padaczka wtórna często jest następstwem różnego rodzaju zatruć. Wydaje się, że każdy weterynarz, nawet taki z niewielkim stażem pracy i niewielkim doświadczeniem miał w swojej praktyce psa z epilepsją i wie, jak się nim zaopiekować. Co ciekawe, epilepsja często obserwuje się u psów płci żeńskiej, szczególnie po porodach wielokrotnych. Suczki są więc bardziej narażone na wystąpienie padaczki. Jednak właściciele psów płci męskiej nie mogą spać spokojnie, ponieważ atak padaczki może zdarzyć się także ich pupilowi. Padaczka u psa może pojawić się także na skutek innych chorób takich jak niedoczynność tarczycy albo choroby nowotworowe. Psy chorują na nowotwór tak samo jak ludzie, w ich ciele pojawiają się rozmaite guzy. U psów również wykonuje się różne badania diagnostyczne, badanie obrazowe, zdjęcia RTG, badania USG, tomografię i rezonans. Wszystko po to, aby szybko postawić właściwą diagnozę, rozpocząć leczenie i ulżyć psu w cierpieniu. Właściciele dzisiaj bardzo dbają o swoje czworonogi, traktują psa jak członka rodziny. Taka odpowiedzialna postawa jest niezwykle ważna, ponieważ zwierzęta nie powinny cierpieć i nie powinny być pozbawione opieki lekarskiej. Czasami przeszkodą w dostarczeniu czworonogowi odpowiedniej opieki medycznej jest brak pieniędzy. Zawsze w takiej sytuacji warto zwrócić się o pomoc na przykład do odpowiedniej fundacji, która pomoże zorganizować zbiórkę i sfinansować leczenie. Na świecie jest wielu dobrych ludzi, którzy z pewnością zdecydują się pomóc. Każdy, kto decyduje się zabrać psa do swojego domu, staje się za niego odpowiedzialny. Zwierzę nie jest w stanie samodzielnie opuścić domu i pójść do lekarza, w tej kwestii jest całkowicie zależne od właściciela. Warto zatem poważnie podejść do kwestii opieki nad swoim zwierzakiem. Decyzja o zakupie psa bądź adopcji psa nigdy nie powinna być podjęta pod wpływem chwili, bez przemyślenia tego tematu. Wiele osób kupuje zwierzęta na urodziny swoim dzieciom, jako prezent pod choinkę. Tak być absolutnie nie powinno. Odpowiedzialność za zwierzę zawsze powinna być na pierwszym miejscu. Na szczęście dzisiaj społeczeństwo ma coraz większą świadomość w tym temacie. Oby było jeszcze lepiej w przyszłości.

Objawy i leczenie padaczki u psów

Pies z padaczką może szczęśliwie przeżyć wiele lat. Nawet jeśli weterynarz zdiagnozuje u psa padaczkę, nie można traktować tej diagnozy jako wyroku. Jest to po prostu informacja o stanie zdrowia psa. Właściciel powinien jak najwięcej dowiedzieć się więcej o tej chorobie, aby móc odpowiednio zaopiekować się psem podczas kolejnego ataku. Są przecież wskazówki co należy wtedy robić, a czego absolutnie nie wolno robić, żeby nie pogorszyć stanu zdrowia zwierzęcia. Kluczem do sukcesu jest więc zdobycie wiedzy na ten temat. Świadomy właściciel powinien taką wiedzę nabyć w dowolny sposób. Zawsze dobrze jest kontaktować się ze swoim weterynarzem, który najlepiej zna danego zwierzaka i stan jego zdrowia. Weterynarz podzieli się z właścicielem najnowszą wiedzą medyczną. Ta wiedza może nierzadko uratować psu życie. Warto rozmawiać z zaufanym weterynarzem. Taki lekarz potrafi uspokoić właściciela zwierzęcia, rozładować trudną atmosferę, pomaga pozbyć się lęków o przyszłości. Weterynarz jest zobowiązany do tego, aby być szczerym w kontakcie z właścicielem zwierzaka. Jeżeli stan zdrowia bardzo się pogarsza, właściciel musi o tym wiedzieć, aby przygotować się na kolejne wizyty, zarówno psychicznie jak i finansowo. Czasem też trzeba mentalnie przygotować się na najgorsze, to znaczy na śmierć ukochanego pupila.

Jak rozpoznać atak padaczki? Zasadniczo wyróżnia się dwa rodzaje ataków epilepsji, pierwszy z nich to atak z drgawkami, a drugi atak bez drgawek. Atak, który przebiega z drgawkami u psa, to inaczej duży atak padaczkowy. To, co wyróżnia ten rodzaj ataku, to fakt, że pies traci przytomność na okres od kilkunastu sekund do kilku minut, w najgorszym przypadku. Oprócz utraty przytomności pojawiają się też gwałtowne skurcze w mięśniach na całym ciele. Nierzadko pies ma ślinotok i wymiotuje. Zdarza się też niekontrolowane oddawanie moczu bądź kału. Pies w ogóle nad sobą nie panuje, upada. Taki atak wygląda bardzo przerażająco i nic dziwnego, że właściciel boi się, czy pies przeżyje. Najczęściej jednak pupil już kilka lub kilkanaście minut po zakończeniu ataku czuje się dobrze, wraca do dawnej formy. Jeśli chodzi o atak bez drgawek, jak sama nazwa wskazuje, nie dochodzi do drgania mięśni całego ciała ani do utraty przytomności. Pies po prostu na chwilę traci świadomość, nie reaguje na komendy właściciela, jest nieobecny. Czas trwania tego ataku jest niezwykle krótki. Często zdarza się, że właściciel w ogóle nie jest świadomy, że taki atak miał miejsce. Wystarczy przebywać w drugim pokoju albo spuścić psa z oka na spacerze. Już po chwili pies całkowicie dochodzi do siebie i po ataku nie ma żadnego śladu. Warto wiedzieć, że atak padaczki u psa zasadniczo składa się z trzech faz. Na krótko przed atakiem padaczki pies staje się niespokojny, widać u niego pobudzenie, zachowuje się, jakby szukał swojego miejsca i chciał przebywać z właścicielem. Nie u każdego psa faza ta przebiega identycznie, zdarzają się bowiem takie zwierzęta, które w tym czasie właśnie unikają kontaktu z właścicielem, chcą być same, chowają się, by uciec od hałasu. Trwająca kilka godzin faza pierwsza zwiastuje atak i jeśli właściciel jest osobą uważną i świadomą, zauważy, że coś złego się dzieje. Co ciekawe, w tej fazie pies ślini się i oblizuje, więc warto zwrócić szczególną uwagę na ten objaw. Druga faza to napad właściwy. W tej fazie świadomość psa zanika i właściciel nie może już nawiązać z nim kontaktu. Pies wykonuje ruchy kończynami, które są całkowicie niezależne od jego woli, pies nie potrafi nad tym zapanować i dzieje się to poza jego świadomością. Mięśnie drżą, pies może być i szczekać w sposób niekontrolowany. Zwierzę może także kłapać pyszczkiem. Podczas ataku padaczki pies może mieć napady agresji, dlatego też bardzo ważne jest, aby zabezpieczyć siebie i innych ludzi wokół przed ugryzieniem przez psa. Jeśli właściciel przeczuwa nadchodzący atak padaczki, dobrze jest odseparować psa, aby uniemożliwić zrobienie innym ludziom krzywdy. Bezpośrednio po ataku padaczki, w fazie trzeciej, pies jest osłabiony, ale powoli podnosi się i staje na nogach, zwierzę jest też zdezorientowane, nie do końca wie gdzie się znajduje. Niedowład kończyn powinien szybko ustąpić, podobnie jak zaburzenia widzenia. Padaczka jest nieco podobna do migreny, jeśli chodzi o występowanie aury przed atakiem. Dzięki zjawisku aury można przewidzieć nadchodzący atak, aby przygotować się na najgorsze. Zwierzę nie może powiedzieć właścicielowi, że zaczyna źle się czuć i już wkrótce będzie miał miejsce atak epilepsji. Zadaniem właściciela jest uważna obserwacja zwierzęcia, aby w porę dostrzec symptomy i odpowiednio się zachować. Atak padaczki może pojawić się u psa zawsze, Najczęściej jednak pierwszy atak pojawia się kiedy zwierzę ukończy pierwszy rok życia, ale przed piątym rokiem życia. Ważne jest zadbanie o to, aby psy z padaczką nie rozmnażały się, żeby nie przekazywać dalej wadliwych genów. W profesjonalnych hodowlach eksperci pilnują tego aspektu. Ważne jest jednak, aby zadbać o to w domach prywatnych. Pies z padaczką nie powinien mieć potomstwa.

Czy padaczkę u psa można leczyć? Oczywiście, że tak. Istnieją skuteczne leki, które weterynarz może zalecić przy epilepsji u psa. Leki można podać doustnie albo dożylnie. Jeżeli ataki pojawiają się częściej niż raz w miesiącu, zazwyczaj zaleca się przyjmowanie leków na stałe, codziennie, w regularnych odstępach czasu, aby zapobiec nawrotom epilepsji i kolejnym atakom. Jeżeli ataki pojawiają się rzadziej, weterynarz może zarekomendować inne postępowanie. Terapie polegają na podawaniu substancji czynnych takich jak na przykład bromek potasu. Weterynarz może zaproponować środki, które podaje się psu podczas ataku padaczki, takie preparaty podaje się doodbytniczo. Zasadniczo atak epilepsji nie powinien trwać dłużej niż dwadzieścia minut, długotrwałe drgawki mogą bowiem bardzo negatywnie wpłynąć na organizm zwierzęcia. Jeśli atak przedłuża się, trzeba bezzwłocznie udać się do weterynarza. Każdy weterynarz powinien w tej sytuacji przyjąć psa bez zbędnej zwłoki. Chodzi o zagrożenie życia. Co ciekawe, skuteczna terapia może w ogóle wyeliminować ataki padaczki u zwierzęcia. Najczęściej jednak ataki się powtarzają, ale dzięki dobrze dobranym lekarstwom nie są dla psa niebezpieczne. Trzeba wiedzieć, że każdy atak padaczki przyczynia się do zniszczenia struktur mózgowych, zarówno u człowieka, jak i zwierzęcia. Dlatego im mniej ataków padaczki, tym lepiej. Jednak najnowsze dostępne lekarstwa chronią komórki mózgu przed uszkodzeniami. Dlatego tak ważne jest pójście na wizytę do weterynarza i przedstawienie problemu, aby lekarz mógł zarekomendować najlepsze środki. Nie wolno zostawić psa bez pomocy i uznać, że od czasu do czasu atak padaczki może się zdarzyć. W ten sposób właściciel szybko doprowadzi do pogorszenia stanu zdrowia zwierzaka.

Czy istnieją domowe sposoby na padaczkę? Jak zapobiegać atakom?

Ludzie próbują stosować porady medycyny naturalnej, aby wyleczyć swoje dolegliwości. Tak samo właściciele psów nie chcą czasami korzystać z pomocy weterynarza, a zamiast tego sięgają do medycyny naturalnej, żeby poprawić komfort życia swojego zwierzęcia i wyleczyć jego choroby. Nie da się ukryć, że medycyna naturalna często podkreśla fakt, że na stan zdrowia człowieka bardzo mocno wpływa to, co człowiek je. Pies z padaczką na pewno powinien unikać karmy dla psa, które przyczyniają się do powiększenia stanów zapalnych, szczególnie chodzi tutaj o gluten, taki pies powinien też unikać jedzenia produktów o wysokim indeksie glikemicznym, czyli przede wszystkim pszenicy, kukurydzy i ziemniaków. Te artykuły są dość tanie i wielu właścicieli karmi psy w ten sposób. Trzeba to zmienić. Są one składnikami wielu gotowych karm dla psów. Tym trudniej będzie ich unikać. U psa, tak samo jak u człowieka, może pojawić się niedobór określonych witamin. Niedobór witamin i składników odżywczych negatywnie wpływa na cały organizm zwierzaka. Warto więc zadbać o to, aby pies otrzymywał suplement, który zaspokoi dzienne zapotrzebowanie na witaminy i minerały, a także kwasy omega 3. Pies nie powinien być narażony na duży stres, warto przyjrzeć się swojemu zwierzakowi i zbadać ten temat. Nie ma domowych sposobów na leczenie padaczki, można jednak zrobić wiele, by poprzez odpowiednią dietę wykluczyć dalsze ataki. Pies powinien jeść posiłki w regularnych odstępach czasu, by nie dopuścić do hipoglikemii. Wiele osób nie dba o rozkład jedzenia w danych porach dnia. Niektórym wydaje się, że wystarczy, jeśli pies codziennie zje odpowiednią ilość kalorii. Nic bardziej mylnego. Pies musi jeść zdrowe, zbilansowane posiłki, tylko wtedy będzie miał siłę, aby walczyć z chorobami. Pomóc może też oczyszczenie wątroby u psa cierpiącego na epilepsję. W tym celu można podać zwierzęciu ostropest, który działa skutecznie również u ludzi.

Życie psa z padaczką może być naprawdę cudowne. Dzięki dobrze dobranym lekom pies może przeżyć wiele lat w dobrej kondycji fizycznej i psychicznej. Ważna jest bezgraniczna miłość właściciela, jego oddanie i dobre serce. Potrzeba jest współpraca z dobrym lekarzem weterynarii i wiedza na temat postępowania w czasie ataku.